پمپ گاز
جایگاه گاز
جایگاه سوخت CNG طبیعتاً پیچیدگی‌های بیشتری نسبت به جایگاه بنزین و گازوئیل دارد. اما سؤال اینجاست، این تفاوت در ساختار از کجا نشات می‌گیرد.
در جایگاه بنزین و گازوئیل سیالی که عرضه می‌شود مایع و تراکم ناپذیر است؛ اما در جایگاه CNG سیالی که عرضه می‌شود، گاز است که تراکم پذیر است؛ بنابراین تمامی تجهیزات این دو نوع جایگاه با یکدیگر متفاوت هستند.
اگر مسیری که سیال در این دو جایگاه طی می‌کنند را بررسی کنیم، خواهیم دید در جایگاه بنزین یا گازوئیل، سوخت از داخل مخزن مدفون جایگاه که تحت‌فشار نیست پمپ می‌شود.
درصورتی‌که در جایگاه CNG، گاز از خط اصلی گرفته‌شده و به مخزن خودروها منتقل می‌شود.
در جایگاه CNG با توجه به اینکه سیال انتقالی گاز است، باید تمامی آب‌بندی‌ها و شیرها سازگار با گاز انتخاب شوند.
نکته دیگر این است که در جایگاه CNG نمی‌توان از پمپ استفاده کرد و با توجه به تراکم پذیر بودن گاز باید از کمپرسور استفاده کرد. استفاده از کمپرسور به نسبت پمپ هزینه‌های بیشتری برای به دنبال خواهد داشت.
از طرف دیگر با توجه به اینکه گاز طبیعی از خط لوله اصلی گرفته می‌شود، نیاز دارد تا ازلحاظ فشار، دما و کیفیت دستخوش تغییر قرار گیرد.
این تغییرات با استفاده از تجهیزاتی که در مسیر جریان گاز از خط لوله اصلی تا نازل دیسپنسر بکار گرفته می‌شوند، انجام می‌گیرند.
طراحی جایگاه سوخت، اعم از انتخاب کمپرسور و مخزن مناسب، از نوع و تعداد خودروهای متقاضی سوخت، تأثیرپذیرند.
سرمایه‌گذاری در جایگاه CNG
با توجه به تجهیزاتی که در جهت رساندن گاز به شرایط ایدئال مورداستفاده قرار می‌گیرند. هزینه احداث جایگاه CNG از هزینه احداث جایگاه بنزین و گازوئیل بیشتر می‌شود. لذا مقوله سوددهی جایگاه CNG از اهمیت ویژه‌ای برخوردار می‌شود.
اما موضوعی که واضح این است که با توجه به هزینه‌های سنگین احداث جایگاه CNG لازم است دولت و ذینفعان (تولیدکنندگان کمپرسور و …) شرایط خاصی در جهت تشویق به احداث و بهره‌برداری جایگاه‌های CNG در نظر بگیرند.
شرایط و مجموعه مقررات احداث جایگاه CNG
شرایط اختصاصی:
- دارای سند ثبتی زمین یا مجوز معتبر استفاده از زمین از یکی از ادارات ثبت‌اسناد، شهرداری، مسکن و شهرسازی، منابع طبیعی، سازمان اوقاف و یا ارائه سرقفلی از سازمان پایانه‌ها.
- ارائه موافقت از شهرداری برای جایگاه شهری و راه و ترابری برای خارج از شهر.
- ارائه موافقت از اداره برق و گاز از استان مربوطه برای جایگاه‌های تک منظوره و دومنظوره.
شرایط عمومی:
موافقت اصولی احداث نقطه عرضه توسط شرکت به نام متقاضی پس از پذیرش تقاضا و بررسی مدارک صادر و متقاضی حق انتقال به غیر را به هر صورت و عنوان فروش، هبه، شراکت و ... تا شروع بهره‌برداری نخواهد داشت.
مدت اعتبار موافقت اصولی احداث جایگاه‌های CNG تک منظوره و دومنظوره یک سال و تمدید اعتبار آن فقط به مدت 6 ماه دیگر امکان‌پذیر خواهد بود.
پس از بهره‌برداری، انتقال یا فروش بخشی از عرصه و اعیان و یا تمامی نقطه عرضه پس از ارائه مدارک فردی و احراز شرایط عمومی با کسب موافقت شرکت بلامانع است.
زمین پیشنهادی جهت احداث جایگاه باید دارای کاربری خدماتی باشد و امکان تغیر کاربری برای جایگاه‌های تک منظوره و دومنظوره، 20 سال پس از شروع بهره‌برداری است.
فعالیت جایگاه‌های به‌صورت 24 ساعته بوده لیکن در صورت دریافت تقاضای کتبی صاحبان جایگاه مبنی بر عدم وجود مشتری در ساعات خاص شب با در نظر گرفتن استمرار تأمین نیاز مصرف‌کنندگان و شرایط محلی، نسبت به کاهش ساعت کار جایگاه در شب بررسی لازم انجام و در صورت امکان موافقت خواهد شد.
طراحی ابنیه و معماری ساختمان اداری جایگاه با توجه به تأیید منطقه آزاد خواهد بود.
بهره‌برداری از جایگاه با صدور مجوز بهره‌برداری از سوی شرکت انجام خواهد شد.
بر اساس مصوبات موجود، متقاضیان احداث جایگاه CNG لازم است از فروشندگان مورد تأیید شرکت ملی پخش، نسبت به خرید تجهیزات جایگاه اقدام نمایند و این شرکت هیچ‌گونه تعهدی در خصوص ارائه تجهیزات به‌صورت بلاعوض به متقاضیان ندارد. همچنین لازم است متقاضیان قبل از هر اقدامی در چارچوب ضوابط ابلاغ‌شده، در حوزه احداث و بهره‌برداری از جایگاه، با یک شرکت تخصصی زنجیره‌ای قرارداد همکاری منعقد نمایند.
استفاده از نیروهای انسانی آموزش‌دیده.
گذراندن دوره‌های آموزشی ایمنی و زیست‌محیطی و بهره‌برداری از جایگاه الزامی است.
مراحل صدور مجوز احداث
- مراجعه متقاضی به واحد بازرگانی مناطق شرکت ملی پخش
- تکمیل فرم‌های درخواست احداث جایگاه و ارائه به واحد بازرگانی
- بررسی مدارک توسط واحد بازرگانی مناطق
- بازدید از زمین پیشنهادی توسط کارشناسان فنی و ایمنی و CNG شرکت.
- ارائه تعهدنامه محضری
- اعلام پذیرش متقاضی و معرفی جهت اخذ استعلام از شهرداری یا وزارت راه و همچنین ادارات برق و گاز برای جایگاه‌های تک منظوره و دومنظوره
- دریافت پاسخ استعلام و نقشه‌های طراحی‌شده توسط مشاورین بخش خصوصی جهت تأیید نهایی واحد CNG منطقه و مدیریت طرح CNG شرکت
- واریز فیش‌های احداث جایگاه به‌عنوان سپرده تضمین انجام تعهدات به‌حساب معرفی‌شده از سوی شرکت
سمپاشی
شرکت سمپاشی
همه ما تابه‌حال تجربه‌اش راداریم که در منزل یا محل کار نیاز به سمپاشی پیدا می‌کنیم.
تصور کنید در عرض یکی دو هفته متوجه می‌شوید خانه‌تان پر از حشرات موذی است که بدون اینکه بدانید در حال تکثیر و تولیدمثل بوده‌اند.
سمپاشی هم مانند هر کار دیگری تخصص خودش را دارد و برای همین است که شرکت‌های سمپاشی امروزه بیش از قبل به ثبت می‌رسند.
فعالیت درزمینهٔ سمپاشی
شما می‌توانید منزل خودتان را سمپاشی کنید اما برای اینکه به این زمینه به چشم یک شغل نگاه کنید قطعاً باید شرایط لازم را داشته باشید.
سمپاشی غیراصولی برای انسان و محیط‌زیست می‌تواند خطرناک باشد و از این نظر باید مراقب بود.
حداقل نیروی موردنیاز برای ثبت شرکت سمپاشی چند نفر است؟
- به یک نفر مسئول فنی احتیاج دارید که شرایط لازم را داشته باشد.
- حداقل یک نفر سم‌پاش با مدرک تحصیلی حداقل سوم راهنمایی باید در شرکت شما حضورداشته باشد.
- به یک نفر کارگر برای سمپاشی که حداقل سواد خواندن و نوشتن داشته باشد هم نیاز است.
شرایط لازم در مورد فضا، مکان و تجهیزات:
پس از ثبت شرکت سمپاشی، در مورد مکان هم باید حداقل شرایط لازم را داشته باشید که عبارت‌اند از:
- دفتر کار مناسب
- انبار مناسب برای نگهداری سموم و تجهیزات
- سرویس بهداشتی کامل شامل حمام، توالت و دستشویی
حداقل تجهیزات موردنیاز برای شرکت سمپاشی کدامند؟
- به یک عدد دستگاه سم‌پاش پشتی استاندارد مدرج احتیاج دارید
- همچنین یک دستگاه سم‌پاش دستی استاندارد هم موردنیاز است
- دستگاه پودر پاش استاندارد هم ضروری است
- به ظروف مخصوص محلول سازی احتیاج دارید
- وسایل دیگری مانند لباس کار، ماسک، دستکش، عینک، کلاه مخصوص، کفش، جعبه کمک‌های اولیه و... هم موردنیاز است
شرکت سمپاشی به مجوز احتیاج دارد؟
بر اساس ماده‌قانونی مربوطه در خصوص ثبت شرکت سمپاشی، قبل از هر فعالیتی باید نسبت به اخذ مجوز از معاونت بهداشتی مربوطه اقدام کنید.
یک نسخه از مجوز صادره برای شما، به مرکز سلامت محیط کار تحویل داده می‌شود.
دقت کنید که این مجوز را نمی‌توانید به دیگری واگذار نمایید.
شما باید مجوز خود را در دفتر شرکت و در معرض دید نصب کنید.
این مجوز تا 2 سال پس از صدور اعتبار دارد و درصورتی‌که بر اساس قوانین عمل کنید تا 2 سال دیگر هم تمدید می‌شود.
تمامی فعالیت‌های شما باید در چهارچوب دستورالعمل‌های مرکز سلامت محیط و کار باشد.
الزامات قانونی برای شرکت سمپاشی چیست؟
- شما موظف هستید تمامی آموزش‌های لازم را در اختیار کارکنان خود قرار دهید
- تنها می‌توانید از سموم مجاز که توسط مرکز سلامت محیط و کار اعلام می‌شود استفاده نمایید
- شرکت هرگز نمی‌تواند برای فروش یا عرضه سم به دیگران اقدام کند
- درصورتی‌که کارگران علائم مسمومیت در اثر سم را داشته باشند کارفرما موظف است مراحل درمان او را دنبال کند
- مسئول فنی وظیفه دارد همه عملیات مربوط به مبارزه و سمپاشی را انجام دهد
- مسئول فنی نمی‌تواند به‌عنوان کارمند دولتی و یا مسئول فنی در هر مجموعه دیگری مشغول به کار باشد
- مسئولیت سوءمصرف سموم بر عهده‌ی مسئول فنی است
- شرکت باید یک نسخه از قراردادهای خود را قبل از اجرا به معاونت بهداشتی تحویل دهد
- درصورتی‌که هرگونه تغییر در مدیران، مسئول فنی و... رخ دهد باید با نظارت معاونت بهداشتی انجام گردد
تولید و پخش آجیل و خشکبار
آجیل و خشکبار
خشکبار و آجیل جزو پُرسودترین محصولات در ایران هستند. به‌طورکلی، به انواع میوه‌های خشک مثل کشمش، آلو و قیسی و مغز دانه‌هایی مانند بادام، پسته و گردو در ایران خشکبار گفته می‌شود.
آجیل نیز مخلوطی از این خوراکی‌ها است که حضور پررنگی در فرهنگ ایرانیان دارد.
تقاضای روزافزون برای انواع آجیل و خشکبار ایرانی در داخل و خارج از کشور سبب شده است که ثبت شرکت خشکبار و آجیل در تمام مناطق کشور متداول باشد و افراد زیادی در این حوزه مشغول به کار باشند.
توانایی تولید محصول باکیفیت در کنار مهارت‌هایی مثل مدیریت و فروش می‌تواند به موفقیت چشمگیری در این عرصه بینجامد.
برای فعالیت در این زمینه شما باید روال قانونی کار را نیز طی کنید تا کسب‌وکار شما از دید قانون نیز به رسمیت شناخته شود.
حتی تولیدکنندگان سنتی و کارگاه‌های کوچک خانوادگی نیز باید برای گرفتن مجوز خشکبار و آجیل و پروانه کسب اقدام کنند.
نباید از خاطر دور داشت که بسیاری از شرکت‌های آجیل و خشکبار مایل‌اند محصولات خود را صادر کنند و برای این منظور حتماً باید برای ثبت رسمی آن اقدام نمایند.
تولید محدود خشکبار معمولاً نیاز به فضایی بزرگ یا نیروی انسانی زیاد ندارد؛ اما اگر قصد تولید انبوه انواع آجیل رادارید و می‌خواهید یک کارگاه بزرگ تأسیس کنید، به مقدمات بیشتری نیاز دارید.
راه‌اندازی کارخانه خشکبار و آجیل نیازمند تهیۀ مکان مناسب و لوازم این کار است؛ اما درهرحال، پیش از جذب نیرو و تهیۀ مواد اولیه حتماً باید برای گرفتن مجوزهای لازم اقدام کنید.
تولیدی‌های بدون مجوز خیلی سریع جریمه و در صورت اقدام نکردن برای ثبت شرکت خشکبار و آجیل، برای همیشه تعطیل می‌شوند.
انواع شرکت‌های خشکبار و آجیل:
بهترین راه برای تأسیس شرکت آجیل و خشکبار، ثبت شرکت سهامی خاص یا ثبت شرکت با مسئولیت محدود است.
مناسب‌ترین گزینه برای شما متناسب با نوع فعالیت و اهداف شما تعیین می‌شود؛ بنابراین پیش از انتخاب نوع شرکت، توصیه می‌شود شرایط و ضوابط هر یک از این قالب‌ها را بررسی کنید.
همچنین باید یادآور شد که برای دریافت جواز کسب خشکبار و آجیل، گرفتن مجوز مغازه خشکبار و آجیل و صدور پروانه کسب باید به اتحادیه صنفی هر شهرستان مراجعه کرد.
همچنین برای ثبت شرکت بسته‌بندی خشکبار، گرفتن جواز آجیل و مجوز خشکبار باید از سازمان جهاد کشاورزی و وزارت بهداشت مجوزهای لازم را اخذ نمود.
ثبت شرکت خشکبار و آجیل در قالب سهامی خاص
شرکت سهامی خاص یکی از دو نوع شرکت سهامی است. مهم‌ترین تفاوت آن با شرکت با مسئولیت محدود در تعداد شرکا است.
برای تأسیس چنین شرکتی به حداقل سه نفر سهامدار نیاز است درصورتی‌که برای تأسیس شرکت با مسئولیت محدود وجود دو نفر شریک کافی است.
البته از طرف دیگر، برای تشکیل مجامع عمومی آن‌ها شرایط آسان‌تری در نظر گرفته‌شده است.
مدارک موردنیاز برای ثبت شرکت:
- کپی کارت ملی و شناسنامه تمامی اعضا.
- مشخصات اعضای هیئت‌مدیره و بازرسان.
- تنظیم اساسنامه، اظهارنامه و اقرارنامه.
- اخذ مجوز فعالیت (جواز تأسیس شرکت آجیل و خشکبار).
ثبت شرکت خشکبار و آجیل در قالب مسئولیت محدود
شرکت‌های با مسئولیت محدود نوع دیگری از شرکت‌های سهامی هستند. شرایط تأسیس چنین شرکت‌هایی شباهت زیادی باهم دارند. باوجوداین، باید به تفاوت‌های آن‌ها دقت کرد. به‌طور مثال، حق رأی شرکا در شرکت‌های با مسئولیت محدود بر اساس میزان سرمایۀ افراد مشخص می‌شود، درحالی‌که در شرکت‌های سهامی خاص تعداد سهام اشخاص اهمیت دارد.
مدارک موردنیاز برای ثبت شرکت خشکبار و آجیل در قالب مسئولیت محدود:
- کپی شناسنامه و کارت ملی همه اعضا.
- تنظیم اساسنامه، اظهارنامه و اقرارنامه.
- اخذ مجوزهای لازم برای فعالیت در این حوزه.
جواز کسب خشکبار و آجیل را چگونه می‌توان دریافت کرد؟
برای دریافت جواز کسب خشکبار و آجیل، گرفتن مجوز مغازه خشکبار و آجیل و صدور پروانه کسب باید به اتحادیه صنفی هر شهرستان مراجعه کرد.
بیمارستان ها
راه‌اندازی بیمارستان
راه‌اندازی بیمارستان درواقع یک سرمایه‌گذاری بلندمدت است که نباید با راه‌اندازی کلینیک دندانپزشکی تأسیس یک درمانگاه تخصصی اشتباه گرفته شود.
باید در نظر داشت که بیمارستان یک سازمان درمانی است که تمامی قوانین و مقررات یک سازمان در راه‌اندازی، جذب نیرو، آموزش پرسنل و فرایندسازی‌های آن باید در نظر گرفته شود.
بدون داشتن یک برنامه مشخص مارکتینگ و استراتژی برندینگ، راه‌اندازی بیمارستان ممکن است به یک ریسک اقتصادی بسیار پرهزینه تبدیل شود.
در همان آغاز تشکیل مجمع سهامداران بیمارستان و نگارش اساس‌نامه‌ها و تقسیم سهام، باید استراتژی‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت برندینگ و جذب بیمار نیز، به همفکری گذاشته شود.
در غیر این صورت، تضمینی برای بازگشت سرمایه‌ها وجود نخواهد داشت.
مهم‌ترین گام در تأسیس چیست؟
شاید مهم‌ترین گام در راه‌اندازی بیمارستان، انتخاب یک پیمانکار خبره و البته یک شرکت مشاور برندینگ و مارکتینگ در حوزه درمان است.
همکاری و همراهی این دو تیم باهم، می‌تواند فرایند تأسیس بیمارستان را سرعت بخشد.
تاسیس بیمارستان در یک نگاه
بیمارستان درواقع یک موسسه پزشکی است و کلیه فعالیت‌های آن در چارچوب یک سازمان، برنامه‌ریزی و اجرا خواهد شد.
برای راه‌اندازی بیمارستان، مقررات و ضوابط ویژه‌ای وجود دارد که از سوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به‌دقت بر اجرای آن، نظارت خواهد شد.
برای تأسیس یک بیمارستان، نخست باید سهامدارانی گرد هم بیایند تا سرمایه مادی و علمی راه‌اندازی بیمارستان را تأمین نمایند.
بیش از نیمی از سهامداران باید از گروه پزشکان و پیراپزشکان باشند.
همچنین واضح است که هر بیمارستان تحت نظارت و همکاری با یک دانشگاه یا دانشکده علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی، قرار خواهد گرفت.
با فرض اخذ پروانه‌های قانونی لازم، تأسیس یک بیمارستان در چند گام اساسی باید انجام شود:
- تشکیل کمیته سهامداران و مشخص شدن شیوه سهام بندی
- جانمایی و احداث ساختمان بر اساس نقشه تأییدشده
- تجهیز بیمارستان بر اساس قوانین و آیین‌نامه‌ها ازجمله آیین‌نامه تأسیس و
- بهره‌برداری از بیمارستان و یا دستورالعمل مدیریت سبز بیمارستان‌ها
- استخدام پزشکان، پرستاران و پرسنل مدیریتی، درمانی، اداری، اجرایی و خدماتی
- هدف‌گذاری، فرایند سازی و قوانین داخلی
- مارکتینگ و جذب بیمار برای بخش‌های مختلف درمانی
- کنترل کیفیت، ارزشیابی و نظارت بر رعایت آیین‌نامه‌ها
راه‌اندازی بیمارستان چقدر بودجه نیاز دارد؟
بر اساس بررسی‌های سازمان مجری ساختمان‌ها و تجهیزات دولتی و عمومی، هزینه تأسیس یک بیمارستان عمومی در شهرهای کوچک به ازای هر یک‌تخت بیمارستانی حدود ۵۰۰ میلیون تومان و در شهرهای بزرگ حدود ۱ میلیارد تومان برآورد می‌شود.
البته با احتساب هزینه تجهیزات، این رقم به بیش از یک و نیم تا دو میلیارد تومان می‌رسد. به بیان بهتر برای تأسیس یک بیمارستان ۲۲ تختخوابی که کمترین میزان تخت مجاز خواهد بود، باید ۴۵ میلیارد تومان سرمایه وجود داشته باشد.
البته باید توجه داشت که بسیاری از هزینه‌های جانبی مانند موارد مصرفی، استهلاک برخی تجهیزات در زمان ساخت، هزینه‌های جذب و آموزش پرسنل، هزینه‌های مارکتینگ، هزینه‌های سربار و مدیریتی و مواردی ازاین‌دست در تخمین بودجه ساخت بیمارستان، در نظر گرفته نشده است.
باید دقت داشت که هزینه‌های تأسیس و فعالیت بیمارستان در چهار دسته‌بندی کلی قرار خواهد گرفت:
هزینه اولیه
ساخت، تجهیز و خرید وسایل و همچنین جذب و آموزش پرسنل.
هزینه جاری
- مواد مصرفی، حقوق پزشکان و پرسنل، هزینه برق، گاز، خدمات شهرداری و …
- هزینه تعمیرات و نگهداری ساختمان و تجهیزات
- هزینه گسترش و تجهیز بخش‌های جدید بیمارستان
هزینه‌های جاری و فعالیت بیمارستان
بر اساس مطالعات دفتر مدیریت بیمارستانی و تعالی خدمات بالینی وزارت بهداشت، ۴۵ تا ۵۵ درصد هزینه‌های یک بیمارستان، صرف دستمزدها و هزینه‌های پرسنل و نیروهای بخش درمان می‌شود.
همچنین ۲۰ تا ۲۵ درصد از هزینه‌ها برای تهیه دارو و تجهیزات پزشکی، ۴ تا ۵ درصد برای بخش تغذیه و به‌طور متوسط ۱۲ درصد از هزینه‌ها مربوط به کارپردازی خواهد بود.
طراحی و احداث ساختمان بیمارستان و محوطه‌سازی
طراحی ساختمان یک بیمارستان باید تابعی از قوانین بسیار سخت‌گیرانه‌ای باشد که بر عملکرد هر بخش، تأثیر خواهد گذاشت؛ ازجمله:
- بخش اورژانس و پذیرش
- بخش بستری
- اتاق‌های جراحی سرپایی
- بخش تشخیص و درمان
- مدیریت، کنترل (حراست) و بخش اداری
- سرویس‌دهی مانند غذاخوری، شست‌وشو و استریل و …
- بخش‌های تحقیق و آموزش
- خدمات عمومی مانند داروخانه و ویزیت عمومی مراجعین
- بخش‌های فرهنگی و اطلاع‌رسانی مانند اتاق کنفرانس و سالن همایش
نخستین گام در تأسیس بیمارستان، تهیه زمین و محوطه‌سازی است که معمولاً ۱۰ درصد از بودجه ساخت بیمارستان را در بر خواهد گرفت.
به این معنی که هموارسازی زمین، جانمایی تأسیسات خارج از ساختمان بیمارستان، ایجاد محوطه کارگاهی، مسیرهای رفت‌وآمد پیاده و سواره، جدول‌کشی و خیابان‌سازی، پارکینگ‌های موقت و پارکینگ اصلی، ایجاد فضای سبز و مواردی ازاین‌دست باید انجام شود.
باید در نظر داشت که یک بیمارستان ۲۲ تخت خوابی در حالت استاندارد باید حدود ۳ تا ۵ هزار مترمربع مساحت بنا داشته باشد.
البته حداقل مساحت مجاز به ازای هر تخت بیمارستانی، ۵۰ مترمربع است. درنتیجه حداقل مساحت موردنیاز ۱۱۰۰ مترمربع خواهد بود. بااین‌حال با رعایت استانداردهای مختلف مانند ایجاد فضای سبز، پارکینگ و مواردی ازاین‌دست، درنهایت به بیش از ۱۱۰۰ مترمربع فضا نیاز خواهد بود.
استخدام پرسنل بیمارستانی
بیمارستان به‌عنوان یک سازمان درمانی، از بخش‌های مختلفی تشکیل‌شده است که هرکدام پرسنل و مدیریت جداگانه‌ای را شامل خواهد شد.
در چنین شرایطی استخدام، عقد قرارداد و آموزش پرسنل، یک فرایند زمان‌بر و پرهزینه است که باید در سرمایه‌گذاری اولیه، آن را مدنظر قرارداد.
استانداردهای مختلفی برای تعیین نیروی انسانی موردنیاز و بهینه در یک سازمان وجود دارد تا به بالاترین بهره‌وری دست‌یافت.
از سوی دیگر قوانین و ضوابطی نیز از سوی دولت در این زمینه وجود دارد که معمولاً به دلیل کمبود همیشگی نیروهای پرستاری، این قوانین به‌طور کامل اجرایی نمی‌شود.
بااین‌وجود یک برآورد کلی از نیروهای موردنیاز در یک بیمارستان و تعداد هر نیرو، وجود دارد:
- پذیرش و بایگانی اسناد پزشکی
- پرستاری شامل پرستاران و کمک پرستاران ازجمله بهیار و کمک. بهیار
- کادر اداری و نظارتی (مالی، روابط عمومی، کارپردازی و …)
- حراست و امنیت
- نیروهای خدماتی (شامل واحد نظافت و استریل، لاندری، حمل‌ونقل، غذاخوری، کارگران و …)
- مسئولان فنی که برای هر بخش جداگانه مشخص خواهند شد.
پارکینگ
جواز کسب پارکینگ عمومی
در تمامی شهرهای بزرگ که عبور و مرور افراد بسیار زیاد است؛ احتمالاً یکی از چالش‌های بزرگ افراد پیدا کردن جای پارک خواهد بود.
در این‌گونه مناطق حتماً باید یک یا چند پارکینگ عمومی طبقانی یا معمولی جهت رفاه حال مردم احداث شود و این مسئله به‌نوعی یک ضرورت است.
جهت احداث، متقاضی حتماً باید اقدام به اخذ جواز کسب نماید.
قانون الزام احداث پارکینگ عمومی چیست؟
در شهرهای بزرگ به‌خصوص در تهران، معضل نبود جای پارک به‌شدت موردتوجه قرارگرفته است.
به‌نحوی‌که هم‌اکنون محدودیت و ممنوعیت فراوانی جهت ساخت سازه‌هایی که فاقد پارکینگ هستند؛ اعمال می‌شود.
بنابراین شهرداری تا حد امکان به پروژه‌هایی که پارکینگ مناسبی در نقشه آن‌ها پیش‌بینی‌نشده باشد؛ مجوز ساخت نخواهد داد.
البته در مواردی که به دلیل کمبود فضا و دلایل دیگر امکان ورود خودرو به معابر وجود ندارد؛ حداکثر تا فاصله ۲۵۰ متری از محل موردنظر باید یک پارکینگ عمومی مناسب احداث شود.
به دلیل لزوم و احتیاج مبرم شهرهای بزرگی همچون تهران، مجوز اختلاط پارکینگ‌های عمومی و تجاری نیز در برهه‌های زمانی مختلف به سرمایه‌گذاران اهدا می‌شد.
بر اساس این مجوز به سرمایه‌گذار اجازه داده می‌شد که درازای سرمایه‌گذاری جهت ساخت، بخشی از فضای موجود را نیز به واحدهای تجاری اختصاص دهد و از این راه سود قابل‌توجهی کسب کند.
البته این مسئله برای مراکز تجاری نیز خالی از لطف نیست. به‌این‌علت که قطعاً مردم ترجیح می‌دهند.
از مراکز تجاری استفاده کنند که دارای پارکینگ باشد که بتوانند؛ با آسودگی خاطر به خرید بپردازند.
درنتیجه، زمانی که یک مرکز تجاری پارکینگ مناسبی در نزدیکی خود در نظر نگیرد؛ دچار زیان می‌شود و به‌تدریج مشتریان خود را از دست خواهد داد.
ضوابط احداث و اخذ جواز کسب
جهت احداث پارکینگ عمومی به همراه واحد تجاری وسعت اراضی باید ۱۰۰۰ مترمربع یا بیشتر باشد.
در خصوص اراضی بین ۳۰۰ تا ۱۰۰۰ مترمربع با در نظر گرفتن ضوابط، امکان تأسیس پارکینگ طبقاتی و اخذ جواز کسب در نظر گرفته می‌شود.
اگر وسعت اراضی حدود ۵۰ مترمربع باشد؛ تنها امکان احداث پارکینگ طبقانی مکانیزه فراهم خواهد بود.
به‌طورکلی سیاست‌های شهرداری و شهرسازی به سمت تشویق متقاضیان به احداث پارکینگ‌های طبقانی و رمپی در سطح شهرهای شلوغی همچون تهران پیش می‌رود.
لازم به ذکر است که ضوابط احداث پارکینگ‌های مسکونی با عمومی کاملاً متفاوت هستند و برای اطلاع از ضوابط آن باید به وب‌سایت حمل‌ونقل شهری مراجعه شود.